29, జూన్ 2014, ఆదివారం

పిట్టగూడు
ఎంత ఇష్టం ఎపుడూ
వెతుక్కోవడం
దొరికి కనుమరుగయ్యే కాలం
కాంతుల్ని
ఎవరి కన్నుల్లోనో వెన్నెలనిధులుగా
తిరిగి దాచిపెడ్తుంటాం కదా
చేతులు చాచి అట్లనే నిలబడివున్నా
సముద్రం అలల్ని నీదాకా విసిరినట్టే విసిరి
వెనక్కి మోసుకుపోతుంది
జ్ఞాపకాలే ఎగిసిపడుతుంటాయి
స్నేహంతో పరిమళభరితమైన గాలి తాకి వెళుతుందిె
మెత్తని మనసులో ఎవరో తనపాదం పెట్టి
పిట్టగూడు కట్టిపోతారు
సింగిడిని, కన్నీళ్ళతో తడిసిన
ఇన్ని గులాబీలను అక్కడ వొదిలిపోతారు నవ్వుతూ
ఎవరికోసమేనని ఎన్నిసార్లు
మేఘాలమీద మెరుపుకవితలు రాస్తుంటారు
అత్తిపత్తి మరుపులు అవసరమేనేమొ
దాటిపోయే మాటలు సంచిలో కుక్కు
గుండెలో నాటివున్నముచ్చట్లను
దారినిండా పరిచినడిచిపొమ్మను ఎవరినైనా
అది వాళ్ళిష్టం
ఆరుద్రపురుగు లెక్క కార్తెకొక్కసారే
రావాలనిపించినవి వొస్తాయి, మాయమైపోతాయి
సున్నితంగా, సుకుమారంగా
సంధ్యలవొంతెన మీద
రాకపోకలు వెలిగించో, మలిగించో
రెప్పలువాల్చని నిరీక్షణల నిశ్శబ్దపు చిత్రాలు
రాలుతున్న మల్లెపూల లెక్క
ఎవరిచూపులో నీకు గొడుగుపడుతుంటాయి
పాటలు దారిపొడుగునా
ఎక్ ప్యార్ కా నగ్మా హై
మౌజోంకా రవానీ హై
27.06.2014
L

కామెంట్‌లు లేవు:

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి